Baranek wielkanocny

Baranek wielkanocny

Baranek wielkanocny jest symbolem Jezusa
Zmartwychwstałego, ale także pokory i
łagodności. Zwyczaj święcenia baranka sięga
VII wieku. Natomiast ustawianie baranka na
stole wielkanocnym wprowadził w XIV wieku
papież Urban V (19 XII 1370), który
chciał aby wierni ucztując, niezapomnieli
o najważniejszym przesłaniu tego święta. W Polsce
baranek wielkanocny nazwany był Agnuszkiem i
pojawił się w XVII wieku. Baranek przypomina także
o dramatycznym wydarzeniu ze Starego Testamentu,
kiedy to anioł śmierci przeszedł przez ziemię egipską,
uśmiercając pierworodnych synów. Ominął tylko
te żydowskie domy, których drzwi naznaczone
były krwią baranka, zabitego z Bożego nakazu.
Przypomina o uroczystym posiłku paschalnym,
który o tej samej godzinie spożywała każda
rodzina żydowska, tworząc z rozproszonego ludu
jednolity religijnie naród. Postawiony na stole
baranek wielkanocny przypomina o tym, że Chrystus
odkupił ludzi oraz, że są oni przeznaczeni do
wiecznego ucztowania na godach Baranka.
Obecnie stawiane na stole baranki wielkanocne
są zrobione najczęściej z masy cukrowej.
Albo są upieczone w domu z ciasta włożonego
do żeliwnej foremki. Niektórzy nawet
stawiają na stole baranki wielkanocne gipsowe,
porcelanowe, szklane, gliniane, plastikowe.