Dzieje Sanktuarium
Bazylika mniejsza pw. Matki Bożej Rokitniańskiej barokowy, wnętrze rokokowe, budowany 1740-1762 r. Według projektu królewskiego architekta Karola Marcina Frantza, konsekrowany 1848 r. Przez abpa Leona Przyłuskiego. Prezbiterium: ołtarz wykonany jest z drzewa przez art. Grünewalda z Legnicy w 1760 r. Na centralnym miejscu znajduje się Cudowny Obraz Matki Bożej Cierpliwie Słuchającej. Namalowany w I poł. XVI w. przez nieznanego artystę, przypuszczalnie ze szkoły niderlandzkiej, drewno lipowe, być może fragment większego obrazu Madonny z Dzieciątkiem. Znakiem szczególnym dzieła jest odsłonięte ucho Madonny, stąd tytuł Obrazu. Pierwotnie w posiadaniu osiadłej na Kujawach rodziny Stawickich. Następny właściciel to Wacław Leszczyński - kanclerz koronny Królestwa Polskiego. Po nim Obraz przejął Jan Opaliński - opat bledzewski, który umieścił go w swojej rezydencji, później w kościele bledzewskim, a następnie w specjalnie przygotowanym kościele w Rokitnie. Po wnikliwych badaniach w dniu 4.03.1670 r. Obraz uznano za cudowny. Szczególną opieką otaczał Ikonę król Michał Korybut Wiśniowiecki, który sprowadził ją do Warszawy, zabrał na wyprawę pod Lublin w celu stłumienia buntu szlachty. Rycerstwo Polskie pod przewodem Króla modliło się o zwycięstwo mieczem, zaś jak się okazało, tam na polu bitwy doszło do zawarcia pokoju narodowego. Dowodem królewskiej czci i wdzięczności jest umieszczony na Obrazie biały orzeł z napisem "Daj Panie pokój dniom naszym". Po tym zwycięstwie Boga nad przemocą, Król ofiarował Matce Bożej Koronę królewską, a obraz umieścił w swojej kaplicy na zamku Królewskim w Warszawie. Dnia 24.11.1671r. obraz zostaje przywieziony do Rokitna, i po nocnym czuwaniu w kaplicy polnej uroczyście wniesiony do odnowionego Kościoła. Dnia 15.08.1946 r. w uroczystej procesji przeniesiono Obraz do Gorzowa Wlkp, gdzie nastąpiło oddanie Administracji Gorzowskiej Niepokalanemu Sercu Maryi i ogłoszono Matkę Cierpliwie Słuchającą Patronką Administracji. Dziś jej opiece powierza się diecezja zielonogórsko-gorzowska.
Jestem pod wrażeniem tych pięknych zdjęć. Byłaś w cudownym miejscu i z przyjemnością to wszystko obejrzałam. Takie widoki wzbogacają człowieka na długi czas. Pozdrawiam ciepło.
OdpowiedzUsuńNaprawdę cudowne miejsce było co podziwiać serdecznie pozdrawiam
OdpowiedzUsuń